عقرب

عقرب. [ ع َ رَ ] ( ع اِ ) کژدم. ( منتهی الارب ) ( دهار ). جانورکی است از هوام، زهردار و انواع آن بسیار است. کنیه وی ام عِریَط و ام ساهرة است. عقرب بر نر و ماده آن اطلاق میشود ولی غالباً در ماده بکار میرود و نر آن را عقربان گویند. و ماده را نیز گاهی عقربة نامند. ( از اقرب الموارد ). به عربی اسم کژدم، و آن شیّاله و جرّاره و الوان می باشد، و آنچه در حین حرکت دنباله را بلند دارد شیاله نامند و آنچه دنباله را کشدجراره، و او از شیاله کوچکتر می باشد. و زبون ترین اقسام او سیاه و پردار است، و بهترین او در مداوا زرد شیاله است. ( از تحفه حکیم مؤمن ). به پارسی کژدم خوانند و به یونانی سقرنیوس. بهترین وی نر بود و نشانه نر آن بود که ضعیف و لاغر بود و نیش وی سطبر بود، وماده وی فربه و بزرگ بود و نیش وی باریک بود. ( از اختیارات بدیعی ). به پارسی کژدم را گویند و هندوی پنچهو گوید. ( از تذکره ضریر انطاکی ). کژدم. کزدم. کج دم. دم کژ. شبوة. دم کج. رُشک. ( لغت محلی شوشتر ). ابوفصعل. ام فصعل. ام ساهرة. ام العریط. ام عسان. عتاق الارض. ابونمیلة. ابوعنجل. ( مرصع ). ج، عَقارب. ( اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به کژدم شود.

[ویکی فقه] عقرب: کژدم / هشتمین برج از برجهای دوازده گانه، بین میزان و قوس می باشد. و از آن به معنای نخست در بابهای طهارت، صلات، حج، تجارت و اطعمه و اشربه سخن گفته اند.
مردار حیوانی که خون جهنده ندارد پاک است. به نظر مشهور، در حکم یاد شده تفاوتی میان انواع جانوران نیست؛ لیکن برخی قدما عقرب و وزغ را استثنا کرده و مردار آن دو را نجس دانسته اند. 
حکم عقرب مرده در چاه
چنانچه عقرب در چاه آب بمیرد، در این که واجب است سه دلو آب از چاه کشیده شود یا یک دلو و یا هیچ یک واجب نیست، اختلاف است 
نوشیدن از اب عقرب مرده در آن
به قول مشهور، نوشیدن مایع و نیز وضو گرفتن و غسل کردن با آبی که عقرب در آن مرده مکروه است.