لغت نامه دهخدا ( اعتدة ) اعتدة. [ اَ ت ِ دَ ] ( ع اِ ) ج ِ عَتود، درخت کُنار و درخت بزرگ ریگستانی. || بزغاله یکساله. || ج ِ عَتاد، بمعنی ساخت و سامان و آمادگی جهت سفر. ( منتهی الارب ).
