لغت نامه دهخدا اطساطعش. [ اَ سا طَ ع َ ] ( ع عدد مرکب، ص مرکب، اِ مرکب ) طساطعش. لغت عامیانه مردم بغداد است بجای عدد تسعةعشر یا نوزده. رجوع به نشوءاللغة ص 68 و 206 شود.
