لغت نامه دهخدا استبذ. [ اَ ت َ ب َ ] ( پهلوی، ص، اِ ) عنوان رئیس تشریفات دربار ساسانیان از زمان قباد. ( ایران در زمان ساسانیان تألیف کریستنسن ترجمه یاسمی ص 85 و 247 ).
