لغت نامه دهخدا استاتودر. [ اِ دِ ] ( اِ ) عنوانی که نخست به حکام هلند در ایام استیلای اطریشیها و سپس به پادشاهان اُرانژ و رؤسای جمهوری ایالات متحده ( هلند ) از مائه شانزدهم تا 1795 م. داده اند.
