یَشکُر قبیلۀ بزرگ و قدیمی عرب عدنانی، فرزندان یشکر بن بکر بن وائل بن قاسط، ساکن ناحیۀ یمامه. اینان در جنگ ذی قار (احتمالاً در حدود ۲ـ ۳ق و بعد از غزوۀ بدر) میان قبیلۀ بکر بن وائل شرکت داشتند و در پیروزی اعراب بر سپاه ساسانی سهیم بودند.
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی یَشْکُرْ: شکر کند معنی یَشْکُرُ: شکر می کند ریشه کلمه: شکر (۷۵ بار)
جمله سازی با یشکر
قوله (ص) حکایة عن اللَّه عزّ و جلّ: «من لم یصبر علی بلائی، و لم یشکر نعمایی، و لم یرض بقضایی، فلیطلب ربا سوای».
مرا باید که دارم نعمتش پاس پیمبر گفت من لم یشکر الناس
شقیق گفت: لیس بصادق فی دعواه من لم یشکر علی ضرب مولاه. صادق نیست در دعوی خویش هر که صبر نکند بر زخم مولای خویش.