لغت نامه دهخدا ( ادرةالماء ) ادرةالماء. [ اُ رَ تُل ْ ] ( ع اِ مرکب ) فتقی که از نزول رطوبات در عروق خصیتین پیدا آید.ادرةالدوالی. ( بحر الجواهر ). قیلةالماء. و آن علتی است که از آن خایه پرآب شود. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
