در پژوهش‌های مختلف با شیوه اندازه‌گیری درست، درازای آلت تناسلی در نوجوانان سالم (۱۸ ساله نرمال) در حالت خوابیده (شل) ۹ تا ۱۰٫۲ سانتی‌متر، کشیده (به آرامی با دست) ۱۳٫۳ سانتی‌متر و راست‌شده ۱۵٫۱ تا ۱۶٫۳ سانتی‌متر می‌باشد؛ در حالی که در افراد دارای میکروپنیس (کوچک‌کیری)، این اندازه‌ها به‌ترتیب حداکثر ۵ تا ۷ و ۱۰٫۹ و ۱۱٫۴ تا ۱۲٫۷ سانتی‌متر است.
محل نهایی خروج ادرار در همهٔ موجودات در هر دو جنس نر و ماده در مجاورت آلت تناسلی آنها است. در مردان این محل در نوک آلت تناسلی‌شان قرار دارد و در زنان این محل کمی بالاتر از مهبل و در زیر کلیتوریس قرار دارد.
ظاهراً اندکی پس از مرگ ناپلئون در سال ۱۸۲۱، آلت تناسلی ناپلئون در یک کالبدشکافی قطع شد. از آن زمان به بعد در تملک چندین نفر بوده است؛ من‌جمله آبراهام سیمون ولف روزنباخ، که در سال ۱۹۲۷ آن را در شهر نیویورک به نمایش گذاشته بود. جان کی لاتیمر در سال ۱۹۷۷ آن را خریداری کرد و تا به امروز در خانواده او نگه‌داری می‌شود؛ که آن را به عنوان یک کالای خصوصی نگه‌داری می‌کنند. این عضو به شکل «تکه‌چرم یا مارماهی چروکیده» توصیف شده است.
اخته کردن در سابقه اصلاح و مثله کردن دستگاه تناسلی، برداشتن بیضه می‌باشد. گاهی این کار برای اشاره به برداشتن آلت تناسلی نیز استفاده می‌گردد، ولی کمتر مرسوم می‌باشد. اخته کردن در بسیاری از فرهنگ‌ها در اندازه تاریخ انجام شده‌است، ولی حال نادر می‌باشد. نباید با اخته شدن شیمیایی اشتباه گرفته شود.
برای اندازه‌گیری مفید درازا و دور آلت تناسلی انسان بهتر است از نوک پنیس تا محل اتصال پوست آلت به زهار (بی فشار به داخل) اندازه گرفته شود. زیرا در هنگام سکس اندازه کاربردی پنیس حدود این مقدار است. بافت‌های چربی و بیضه‌ها نیز از پیشروی کامل آلت جلوگیری می‌کنند.
در ویتنام، بسیاری از مردان ویتنامی اقدام به افزایش طول آلت تناسلیِ خود با تزریق سیلیکون مایع به آلتشان می‌کنند، و متعاقباً از عوارضی نظیر عفونت، بافت‌مردگی، تومور، ورم، و دیگر بدشکلی‌ها و از دست دادن توانایی آمیزش رنج می‌برند و بایستی در بیمارستان بستری شوند.
