لغت نامه دهخدا اخصام. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ خُصم، بمعنی گوشه اندرونی دنباله مشک که در مقابل دهانه باشدو جانب و ناحیه و گوشه یعنی دسته. || اخصام العین؛ آنچه بر آن استوار است کرانه های پلک چشم.
