ابوخَلید، با نام کامل اَبوخَلید عُقبَة بن حَمَّاد دِمشقی، از محدّثان برجسته‌ی جهان اسلام در سده‌های نخستین هجری است. وی در شهر دمشق، که در آن دوران از کانون‌های اصلی علمی و حدیثی به‌شمار می‌رفت، می‌زیست و به تحصیل و نقل احادیث نبوی اشتغال داشت. شهرت او به‌عنوان یک راوی حدیث، گواه جایگاه علمی و اعتبار وی در میان عالمان هم‌عصرش می‌باشد.
وی در گردآوری و انتقال احادیث، از مشایخ و استادان بنامی بهره برد و شاگردان فراوانی نیز از محضر او کسب علم کردند. توجه دقیق او به ضبط و حفظ دقیق متن احادیث، باعث شد تا روایاتش در منابع معتبر حدیثی جای گیرد و مورد استناد بسیاری از محدّثان پس از او قرار بگیرد. بررسی‌های رجالی، حاکی از وثوق و اطمینان به نقل‌های او در سلسله‌های سند احادیث است.
نام ابوخَلید دمشقی، به‌عنوان یکی از چهره‌های قابل اعتماد در علم رجال و حدیث، همواره در کتب تراجم و تاریخ ثبت شده است. پژوهش در زندگی و آثار او، نه‌تنها در شناخت بهتر تاریخ حدیث در شام مؤثر است، بلکه در بازشناسی سیر تطور علوم اسلامی در آن عصر نیز اهمیت فراوانی دارد. بنابراین، یادکرد او بخشی ضروری از مطالعات اسلامی به‌شمار می‌رود.