بی عرزه

بی عرزه که املای صحیح آن بی‌ عرضه می‌باشد یک واژه عامیانه در زبان فارسی است که به معنای بی‌لیاقت، بی‌کفایت یا تنبل به کار می‌رود. این واژه به افرادی نسبت داده می‌شود که قادر به انجام کارها به درستی نیستند و کارایی لازم را ندارند، در واقع، فردی که به عنوان بی‌عرضه توصیف می‌شود، به دلیل عدم توانایی یا عدم تمایل به انجام وظایف خود مورد انتقاد قرار می‌گیرد.

معانی و تعابیر

بی‌لیاقت: فردی که شایستگی لازم برای انجام یک کار را ندارد.
بی‌کفایت: شخصی که توانایی یا صلاحیت لازم برای انجام کارها را ندارد.
بی‌خود: به معنای ناتوان و ناکارآمد.
تنبل و لش: افرادی که به راحتی از انجام کارها خودداری می‌کنند و تمایلی به تلاش ندارند.

متضادها

با کفایت: فردی که توانایی و صلاحیت لازم را دارد.
لایق: شخصی که شایسته و مناسب برای انجام کارهاست.
کارآمد: فردی که به خوبی می‌تواند کارها را انجام دهد.
با عرضه: به معنای فردی که توانایی و لیاقت انجام کارها را دارد.

برابر پارسی

پخمه: به معنای فردی که ناتوان و بی‌کفایت است.
چلمن: به معنای فردی که بی‌عرضه و ناتوان به نظر می‌رسد.
بی‌دست و پا: به معنای فردی که در انجام کارها ناتوان است.
بیکاره: به معنای فردی که هیچ کارایی ندارد.

معادل‌های انگلیسی

Inept: فردی که فاقد مهارت یا توانایی است.

Incompetent: فردی که صلاحیت یا توانایی انجام وظایف را ندارد.

Lazy: به معنای تنبل یا کسی که تمایلی به انجام کارها ندارد.

Useless: فردی که هیچ کارایی ندارد.

Worthless: به معنای فردی که هیچ ارزش یا اهمیتی ندارد.

Incapable: به معنای فردی که قادر به انجام کارها نیست.

نکات کاربردی

در زبان فارسی، واژه بی‌عرضه معمولاً به‌طور غیررسمی و به‌منظور انتقاد از عملکرد فردی استفاده می‌شود و ممکن است در مکالمات روزمره برای توصیف افرادی که وظایف خود را به درستی انجام نمی‌دهند یا به دنبال بهانه‌جویی هستند، به کار رود. این واژه در محیط‌های رسمی یا در موقعیت‌های جدی معمولاً استفاده نمی‌شود، چرا که به نوعی توهین‌آمیز و بی‌احترامی به نظر می‌آید.