نزهت افزا

لغت نامه دهخدا

نزهت افزا. [ ن ُ هََ اَ ] ( نف مرکب ) هرآنچه بر شادی و عیش بیفزاید. ( ناظم الاطباء ). || تفرجگاه. جای خرم و باصفایی که موجب انبساط خاطر شود.

فرهنگ فارسی

تفرجگاه یا جای خرم و با صفائی که موجب انبساط خاطر می شود.

جمله سازی با نزهت افزا

در شب و روز میاسای ز شادی و طرب نیمساعت مشو از نزهت و رامش خاموش
خبر دادنش آن فرزانه‌پیران ز نزهت‌گاهِ آن اقلیم‌گیران
نماید ره به سوی گلشنی کز غایت نزهت بود طوبی قد حورا و کوثر لعل رضوانش
که شه عزم نخجیر دارد کنون به نزهت زند خیمه از چین برون
اگر این است نزهت‌گاه کشمیر هزاران جان فدای راه کشمیر!
درختی کی برگش همه نزهت است درختی کی بارش همه حکمت است
در سخن معنی لفظش مایهٔ آب حیات گرد رخ مضمون خطش نزهت للناظرین
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال انگلیسی فال انگلیسی فال عشقی فال عشقی فال تاروت فال تاروت فال انبیا فال انبیا