نافه ٔ اهو

گهی که وقت علاج دماغ من باشد نسیم در یمن و نافه در ختن باشد

شب در خم اندیشه‌ ی ‌گیسوی تو بودم فکرم گرهی خورد که یک نافه ختن شد

از آن پس نافه‌های چین طلب کرد حریر و دیبه رنگین طلب کرد

بازمی‌داردت از هرزه‌دوی کسب کمال نافه چون پخته شد از همرهی آهو ماند

هرگز ز گل و مشک نیفتاد به صحرا زین بوی که از نافه به صحرا سمن آورد

از رهگذر خاك سر كوى شما بود هر نافه كه در دست نسيم افتاد (420)