غریب پرستی

لغت نامه دهخدا

غریب پرستی. [غ َ پ َ رَ ] ( حامص مرکب ) عمل غریب پرست. غریب نوازی.

فرهنگ فارسی

غریب نوازی.

جمله سازی با غریب پرستی

در عیار سیم و زر تا کی پرستی سنگ را؟ باش تا سیم تو گردد گور و گردد سنگ گور
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
تازه
تازه
متعبد
متعبد
لوتی
لوتی
درس
درس