لغت نامه دهخدا
- پشت دوتاه راست کردن؛ قد خمیده را راست و آخته نمودن:
کهان به جودش پشت دوتاه راست کنند
مهان به خدمت او پشتها کنند دوتاه.فرخی.- پشت دوتاه کردن؛ خم کردن پشت:
پیش تختت بود چو سرو بپای
تا کند چون بنفشه پشت دوتاه.انوری.- دوتاه کردن زلف؛ خم دادن آن. دو رشته ساختن آن:
نبید نی به کف و هر دو رخ به رنگ نبید
دوتاه نی به دل و هر دو زلف کرده دوتاه.فرخی. || خم کردن قامت احترام کسی را. سر فرودآوردن و تعظیم کردن:
زهی شهی که همه ساله در پرستش تو
همی کنند شهان بزرگ پشت دوتاه.فرخی.من که معروف شده ستم به پرستیدن او
به پرستیدن هرکس نکنم پشت دوتاه.فرخی.- قامت یا قد یا بالا دوتاه کردن؛ خم شدن. خمیدن. خم کردن قد و بالا:
قامت دوتاه کردی یکتا شو و مباش
همتای دیو تا نروی در جهان دوتاه.سوزنی. || خم کردن پشت احترام و تعظیم بزرگی را. خم شدن از بهر تفخیم و بزرگداشت امیر یا پادشاه و بزرگی. تعظیم کردن. ( از یادداشت مؤلف ):
چو او را ببینید بر تخت و گاه
کنید آن زمان خویشتن را دوتاه.دقیقی.رجوع به دوتاکردن شود. || دولا کردن. مضاعف کردن. ( ناظم الاطباء ).
