دنده گذاری

کارم چو از ازل به تو افتاده تا ابد گر صد رهم گذاری و من کی گذارمت

بر دل گرمی اگر دست گذاری از لطف چون صدف آبله دست تو گوهر گردد

مرا می گذاری دراین دامگاه که خود در جنان سازی آرامگاه

هیچت اگر از حیات هیچ نصیبی هست که حدّ ِ دواب باز گذاری

نی نی غلطم کی گذرد پیشهٔ عمر آن عمر که یافت او گذاری با تو

کشی چادر شبی چون غنچه بر سر گذاری بلبلان را رنجه بر در