دانشنامه اسلامی
در دوران حضرت ابراهیم علیه السلام برای کعبه مدخلی قرار داده نشد و قریش هنگام تجدید بنا، مدخلی برای آن گشودند که کمی بالاتر از زمین قرار داشت و آن را به وسیله دری از چوب می بستند. عبدالله بن زبیر آن در را، هم سطح زمین قرار داد و در دیگری نیز پشت کعبه گشود. حجاج بن یوسف ثقفی پس از آن که کعبه را با منجنیق خراب کرد، به بازسازی آن پرداخت و دری را که ابن زبیردر پشت کعبه گشوده بود بست و در اصلی را مانند گذشته بلندتر از زمین قرار داد که از آن هنگام تاکنون به همان حال باقی مانده است. در دوران های بعد، درهای بسیار زیبایی برای کعبه ساختند و آن را، پس از آن که تزیین و مذهب می کردند، بر کعبه می نهادند.
طلا کاری در کعبه
در روایات اسلامی راجع به حفر چاه زمزم به وسیله عبدالمطلب آورده اند که: «وقتی عبدالمطلب زمزم را کشف کرد دو آهوی طلا و چند شمشیر و زر بسیار بدست آورد که ساسان پادشاه ایران به حرم کعبه اهدا کرده بود... باب کعبه را با آنها بساخت». پس از ایشان در سال ۵۵۱ قمری نیز در ساخت در کعبه از طلا استفاده شده است.
درب کنونی
در فعلی در سال ۱۳۵۷ ش. از طلای خالص ساخته و بر روی کعبه معظمه نصب گردیده است. این در دارای دو جدار یا دو قسمت خارجی و داخلی است. باب داخلی آن، به « باب التوبه » معروف است و از لحاظ شکل و نوع تزیین، با باب خارجی یکسان و مشابه است. وزن باب کعبه ۲۸۰ کیلوگرم می باشد که از عیار ۱۰۰% تهیه شده است.
مشخصات در کعبه
...
