آیتالله محمدجواد حجتی کرمانی در سال ۱۳۱۱ هجری شمسی در شهر کرمان و در خانوادهای روحانی دیده به جهان گشود. پدرش حجتالاسلام حاج میرزا عبدالحسین حجتی کرمانی، از روحانیون زاهد و مورد احترام این دیار بود. وی تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش سپری کرد و سپس در سال ۱۳۳۰ عازم قم شد. تا سال ۱۳۳۶ از محضر آیات عظام بروجردی، امام خمینی(ره)، علامه طباطبائی و آیتالله منتظری بهرهمند گشت و در علوم فقه، اصول و فلسفه به تحصیل پرداخت. وی از همان اوان جوانی با شهید نواب صفوی آشنا شد و از افکار انقلابی او الهام گرفت.
این عالم مجاهد، پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، بهسبب فعالیتهای روشنگرانه و اعتراضی، چندین بار بازداشت و تبعید شد. در سال ۱۳۳۲ و پس از شهادت یکی از مبارزان در کرمان به دست عمال ساواک، و در پی سخنرانیهای تند و اعتراضآمیز او، موضوع تبعیدش مطرح شد. وی به قم رفت و با ارسال پیام و دستور امام خمینی(ره) خطاب به مردم کرمان، به این شهر بازگشت. همچنین عضویت در حزب مسلح ملل اسلامی از دیگر فعالیتهای مبارزاتی او بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، آیتالله حجتی کرمانی مسئولیتهای متعددی را عهدهدار شد که از آن جمله میتوان به امامت جمعه کرمان، نمایندگی مجلس خبرگان قانون اساسی، نمایندگی دوره اول مجلس شورای اسلامی، مشاورت فرهنگی رییسجمهور (آیتالله خامنهای)، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری از کرمان، مشاورت فرهنگی وزارت امور خارجه، عضویت در هیأت علمی و هیأت امنای دائرةالمعارف بزرگ اسلامی و ریاست هیأت امنای بنیاد فرهنگ و اندیشه معاصر اشاره کرد. از تألیفات و ترجمههای ایشان نیز میتوان به اسرار سقیفه (ترجمه السقیفة اثر محمدرضا مظفر)، ترجمه فارسی تفسیر المیزان، جلوه مسیح، حسین بن علی(ع) حماسه تاریخ، روابط اجتماعی در اسلام و مرزهای ایدئولوژیک اشاره نمود.