لغت نامه دهخدا
تشکیلات جامعه ملل. جامعه ملل دارای دو نوع عضو بود:
1- اعضاء مؤسس. 2- اعضائی که بعداً به عضویت پذیرفته میشدند. اعضاء مؤسس عبارت بود از 29دولت امضاء کننده عهدنامه ورسای و سیزده دولتی که نام آنها در ضمیمه اساسنامه ذکر گردیده بود. و برای اینکه دول اخیره جزء اعضاء مؤسس محسوب شوند بایستی در ظرف دو ماه اول اجرای اساسنامه قبولی مقررات آن را به سایر اعضاء جامعه اطلاع دهند. کلیه دول و دومینونها ( مستعمرات مستقله انگلیسی ) و مستعمراتی که در اداره خود استقلال داشتند با دو شرط ذیل میتوانستند عضویت جامعه ملل را دارا گردند: اولا - عضویت آنهارا دو ثلث اعضاء جامعه تصویب کرده باشند. ثانیاً - تضمینات حقیقی بدهند که با صمیمیت تعهدات بین المللی خود را انجام خواهند داد و مقررات جامعه ملل را در موضوع تجهیزات بری و بحری محترم و واجب الرعایه خواهند دانست. دولی که بعداً به عضویت جامعه ملل پذیرفته شدند عبارت بودند از: اتریش، آلمان، ایرلند، بلغارستان، ترکیه، حبشه، سن دومنگ، مجارستان و مصر. اعضاء جامعه ملل میتوانستند از عضویت آن مؤسسه استعفا دهند مشروط بر اینکه دو سال قبل سایر اعضاء را از اراده خود مستحضر نموده و در تاریخ خروج کلیه تعهدات بین المللی خود و تعهدات راجعه به اساسنامه را انجام داده باشند بعلاوه اعضائی که اصلاحات وارده به اساسنامه را نپذیرند مستعفی محسوب میشوند. اعضاء جامعه میتوانستند عضوی را که یکی از تعهدات ناشیه از اساسنامه را نقض کرده باشد از عضویت اخراج نمایند و این اخراج بایستی در شورای جامعه باتفاق تصویب شود.
