تند بوی

تند بوی به معنای بویی است که شدت و قدرت زیادی دارد. این واژه به بویی اشاره دارد که می‌تواند خوشبو یا بدبو باشد و به راحتی قابل شناسایی است.

ویژگی بوی تند

بوی تند با شدت و وضوح خاصی حس می‌شود و می‌تواند احساسات و واکنش‌های مختلفی را در افراد برانگیزد. برخی افراد ممکن است از بوی تند لذت ببرند، در حالی که دیگران ممکن است آن را ناخوشایند یا تحریک‌کننده بدانند.

کاربرد

واژه تند بوی در توصیف طیف وسیعی از بوها به کار می‌رود. این شامل عطرها و ادویه‌های خوشبو، گل‌ها، و همچنین بوی مواد شیمیایی یا غذایی می‌شود که ممکن است شدت بیشتری داشته باشند. به عنوان مثال، ادویه‌هایی مانند فلفل یا زردچوبه می‌توانند بوی تند و مشخصی داشته باشند.

در نتیجه، تند بوی به هر بویی با شدت و قدرت بالا اطلاق می‌شود، خواه این بو خوشایند باشد یا ناخوشایند. این واژه در توصیف تجارب حسی ما از بوها نقش مهمی دارد و می‌تواند به درک بهتری از محیط اطراف کمک کند.

لغت نامه دهخدا

تندبوی. [ ت ُ ] ( ص مرکب ) که بوی تند و تیز دارد. که بویی شدید دارد. که بوی شدیدالاثر دارد، خوش یا ناخوش: نفاح؛ تندبوی. ( منتهی الارب ). رجوع به تند شود.

فرهنگ فارسی

که بوی تند و تیزی دارد ٠ که بویی شدید دارد ٠
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال تماس فال تماس فال فنجان فال فنجان فال ورق فال ورق