باران امدن

لغت نامه دهخدا

( باران آمدن ) باران آمدن. [ م َ دَ ] ( مص مرکب ) نزول باران. فرود آمدن باران. باریدن باران. فروریختن باران. باران باریدن.

فرهنگ فارسی

( باران آمدن ) ( مصدر ) فرود آمدن باران نزول بارش باران باریدن.

جمله سازی با باران امدن

بهشت باران فیلمی به کارگردانی و نویسندگی مجتبی فرآورده ساختهٔ سال ۱۳۷۱ است.
شعر «تا خدا» (۱۳۶۴) اثر بیوک ملکی اقتباسی از شعر باز باران است.
آيات قرآن طبق مثل معروف همچون قطره هاى حياتبخش باران است كه در باغها، لاله ميرويد،و در شورهزارها خس !
مهر لیلی بین که اشگش بر سر راه وداع همچو باران بر سر مجنون ز محمل ریخته
اگر از گریة بسیار من درهم شود شاید که گاهی آفتی از کثرت باران شود پیدا
تاز پابوس سریرش، کرد اوج بر تری می‌کند هر قطره باران، تلاش گوهری!
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
جوی
جوی
شروع
شروع
سایکو
سایکو
فمبوی
فمبوی