اسکندر عمون

ایا در ملک شاهنشه سَدادت سد اسکندر و یا در دین پیغمبر رُسومت فر اَفْریدون

ور چو اسکندر شوی با تاج و تخت یا فریدونی شوی با حظّ و بخت

آن چه اسکندر طلب کرد و ندادش روزگار جرعه‌ای بود از زلالِ جام جان‌افزای تو

تادمد آینه مهر و چمد ساغر ماه عمر خضرت بود و طنطنه اسکندر

ملک اسکندر و دارائی دارا چون شد؟ باش درویش و مکش زحمت دارائی را

ز نو‌شِروان و اسکندر چرا باشم سخن‌گستر که سلطان بندگان دارد چو نوشروان و اسکندر