[ویکی فقه] واژه دال بر بالایی و برتری را ادات استعلا گویند.
«ادات استعلا» از جمله ادوات به کار رفته در قرآن است که معنای فوقیت و بالایی را می رساند.مشهورترین مصداق این ادات، کلمه « علی » است که بیشترین مورد کاربرد آن « استعلا » است. استعلا یا حسی است یا معنوی؛ که هر دو معنا در قرآن استعمال شده است؛ مانند:۱. (…وعلی الفلک تحملون)؛ «و بر کشتی حمل شوید». ( استعلای محسوس )؛۲. (فضلنا بعضهم علی بعض)؛ «برخی از آن پیامبران را بر برخی دیگر برتری بخشیدیم». ( استعلای معنوی ).
💡 شكى نيست در اينكه اين جمله پاسخى بوده كه قارون از همه گفتار مؤ منين از قومش، ونصيحت هاى آنان، داده، چون اساس گفتار آنان بر اين معنا بود كه آنچه وى ازمال و ثروت داشته، خدا به او داده، و احسان و فضلى از خدا بوده، و خود او استحقاق آنرا نداشته، پس واجب است كه او هم با اين فضل خدا خانه آخرت را طلب كند، و آن را در راهاحسان به مردم انفاق نمايد، و با تكبر و استعلا و طغيان در زمين فساد برنينگيزد.
💡 تنزيل يا انزال گاهى با حرف إ لى به كار مى رود و زمانى با حرف على كهر يك به لحاظ تناسبى است كه با مورد دارد؛ در محل بحث به لاحظ استعلا، و اشراف عالى نست به مهبط وحى، حرف على به كار رفته است.
💡 تنزيل يا انزال گاهى با حرف إ لى به كار مى رود و زمانى با حرف على كهر يك به لحاظ تناسبى است كه با مورد دارد؛ در محل بحث به لاحظ استعلا، و اشراف عالى نست به مهبط وحى، حرف على به كار رفته است.
