کوروار ترکیبی از دو بخش «کور» و «وار» است که معنای آن را می‌توان با تحلیل این دو قسمت بررسی کرد:
کور: در زبان فارسی، کور به معنای نابینا یا بی‌بصر است؛ یعنی کسی یا چیزی که توانایی دیدن ندارد. علاوه بر این، کور در برخی موارد به معنای مشخص نبودن، نامشخص یا ناواضح نیز به کار می‌رود.
وار: پسوندی است که در فارسی به معنای «شبیه»، «مانند» یا «دارای ویژگی» استفاده می‌شود. این پسوند به کلمات اضافه می‌شود تا حالت یا ویژگی مشابه آن کلمه را به چیزی نسبت دهد.
معنی کلی: پس کوروار یعنی شبیه کور یا مانند نابیناییان یا نابیناگونه؛ به عبارتی چیزی که ویژگی یا حالت کور بودن را دارد. به عبارت دیگر، کوروار توصیف‌کننده حالتی است که در آن دید یا درک واضح وجود ندارد و به نوعی مبهم، نامشخص یا بدون توانایی دیدن است.
