لاعق

لغت نامه دهخدا

لاعق. [ ع ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از لَعق به معنی لیسیدن. ( از منتهی الارب ). لیسنده.

((و لئن الجاتمونى الى المسير اليكم لا وقعن بكم وقعه يكون يومالجمل اليها الا كلعقه لاعق )) (132)