واژه بهائم در زبان فارسی به معنای حیوانات یا دام‌ها است. این واژه به طور خاص به حیوانات اهلی و خانگی اشاره دارد که برای اهداف مختلفی مانند کشاورزی، حمل و نقل، یا به عنوان منبع غذا نگهداری می‌شوند.
حیوانات اهلی:
بهائم معمولاً شامل حیواناتی مانند گاو، گوسفند، بز، مرغ و دیگر حیوانات خانگی هستند که انسان‌ها آن‌ها را برای تأمین نیازهای غذایی، تولید شیر، گوشت، و پشم نگهداری می‌کنند.
کاربرد در متون دینی و ادبی:
در متون دینی و ادبی، واژه بهائم ممکن است به معنای عمومی‌تر حیوانات و موجودات زنده به کار رود و در برخی موارد به مفاهیم اخلاقی و اجتماعی نیز اشاره داشته باشد.
در مقابل انسان:
در برخی متون، بهائم به عنوان موجوداتی غیر از انسان‌ها مطرح می‌شوند و به ویژگی‌های خاص آن‌ها اشاره می‌شود.
