آسیای صغیر به منطقه‌ای جغرافیایی اطلاق می‌شود که تقریباً در بخش غربی قاره آسیا و بخش آسیایی کشور ترکیه کنونی قرار دارد. این منطقه بین دریای سیاه، دریای مرمره، دریای اژه و دریای مدیترانه واقع شده و از دیرباز محل سکونت اقوام و تمدن‌های مختلف بوده است. در منابع تاریخی، نام «آسیای صغیر» برای تمایز آن از آسیای بزرگ یا قاره اصلی آسیا به کار رفته و اهمیت استراتژیک و فرهنگی زیادی دارد.
آسیای صغیر مرکز شکل‌گیری بسیاری از تمدن‌ها و امپراتوری‌های قدیمی مانند هیتی‌ها، لیدیه‌ها و بعدها امپراتوری بیزانس و عثمانی بوده است. موقعیت جغرافیایی آن در مسیر تجارت و مهاجرت، باعث شد تا این منطقه نقطه‌ای حساس در تعاملات اقتصادی، نظامی و فرهنگی بین شرق و غرب باشد. آثار باستانی و تاریخی فراوان در این منطقه گواه قدمت و اهمیت آن در تاریخ جهان است.
آسیای صغیر علاوه بر ارزش تاریخی، اهمیت جغرافیایی و سیاسی نیز دارد؛ این منطقه به عنوان پلی میان اروپا و آسیا، کنترل مسیرهای تجاری و نظامی را ممکن می‌کرده است. همچنین تنوع فرهنگی و قومی موجود در این منطقه، موجب غنای ادبی، هنری و مذهبی آن شده است. امروزه، شناخت آسیای صغیر برای مطالعه تاریخ، جغرافیا و روابط تمدنی شرق و غرب اهمیت فراوان دارد.