یک منه

منه غرامت خاقانیا نهاد فلک را ببین فلک به چه ماند در آن نهاد که هستش

((جُدْ وَلاتَمْنُنْ لاِنَّ الْفائِدَةَ علَيْكَ عائِدَةٌ؛ يعنى ببخش و منّت منه كه نفع آن به تو باز مىگردد)).

دامنم را چون تهی دیدی ز گل، خاری منه دلبرم را چون بری دیدی ز من، خوارم مدار

حضرت ابو عبدالله يعنى امام صادق عليه الصلوه و السلام در جواب شخص ديگر كهگفت: (((الله اكبر من كل شى ء) فقال عليه السلام ثم شى فيكون الله اكبر منه ): فقلتما هو فقال (ع ) (الله اكبر من ان يوصف ):

و پاكى و تقوا شما را بشارت به سرنوشتى سعادتبخش مى دهم (اننى لكم منه نذير وبشير).

و در تحت عنوان (شيت استر) در ادهياى ششم، آيه هشتم (سرالاكبر) عين اين عبارتآمده (لم يولد منه شى ء و لم يتولد من شى ء و ليس له كفوا احد) و اين خود تصريحاست به اينكه برهم احدى الذات است، نه از چيزى متولد شده و نه چيزى از او متولد مىشود و احدى مثل و مانند او نيست.