یخ کشی

اگر به دست خود اکنون مرا کشی به از آن که عمر در غم هجران همی شود سپری

بگفت ار کشی ور شکافی سرم ز بوی دهانت به رنج اندرم

از یک اشاره می کشی و زنده می کنی صد آفرین بغمزه ی سحرآفرین تو

بشرق و غرب جهان، هر کجا کشی رایت منم نخست که در خدمت رکاب توام

رخ تو پر ز خوی ز کشی و شرم دل من پر ز خون ز درد و عذاب