گل و گردن

نظر به روی گل و لاله‌ام دریغ آید ز دیده‌ای که به روی بتان نظر کردم

آن سرو ناز، تا ز چمن سایه برگرفت بنشست آتش گل و آب سمن برفت

فلک نداشت ستاره زمین گل و سبزه و لیک در شب معراج از نثار قدم

بناز بر مشکن از دعای اهل نیاز که جلوه ی گل و سرو از نسیم صبحدمست

گلشن فسرده است بکش دامنی به ناز تا جلوهٔ تو زیب گل و گلستان دهد