گشاده بودن. [ گ ُ دَ / دِ دَ ] ( مص مرکب ) باز بودن. مفتوح بودن: گشاده ست برهر کس این بارگاه ز بدخواه و از مردم نیکخواه.فردوسی. || شاد بودن. خوش بودن: روزی گشاده باشی و روزی گرفته ای بنمای کاین گرفتگی از چیست ای پسر؟فرخی.
فرهنگ فارسی
باز بودن
جمله سازی با گشاده بودن
چو گل گشاده گریبان نمیتوان بودن همان بهست که باشی چو غنچه چسبان پوش
خوش رويى، گشاده بودن چهره و تبسم خاطره انگيزترين و در عينحال كم خرج ترين ادب دوستى است كه رعايت اين ويژگى در برخورد با دوست امرىشايسته است، رسول خدا صلى اللّه عليه و آله مى فرمايد: