نمک خوار. [ ن َ م َ خوا / خا ] ( نف مرکب ) آنکه نان و نمک کسی را می خورد. ( ناظم الاطباء ). نمک خواره. نمک پرور.نمک پرورد. تحت تکفل. || دو یا چند تن که با هم نان و نمک خورده باشند. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ عمید
آن که نان ونمک کسی را خورده.
جمله سازی با نمک خوار
مرا پیوندِ او خواری نیرزد نمک‌خوردن جگرخواری نیرزد
دگر گفت: ای نمک خواران بد عهد چرا کم بود در حق نمک جهد
