ناوبری ساحلی به بخشی از ناوبری دریایی اطلاق می‌شود که در آن کشتی‌ها یا قایق‌ها در نزدیکی سواحل حرکت می‌کنند. در این نوع ناوبری، ساحل در یک طرف مسیر ناوبری و دریای آزاد در طرف دیگر آن قرار دارد.
ویژگی‌های ناوبری ساحلی
استفاده از نشانه‌ها و نقاط مرجع: در این نوع ناوبری، از نشانه‌ها و نقاط مرجع زمینی (مانند فانوس‌ها، برج‌ها، و ساختمان‌ها) برای تعیین موقعیت و جهت‌یابی استفاده می‌شود.
خطرات و موانع: ناوبری در نزدیکی سواحل ممکن است با خطرات خاصی همراه باشد، از جمله صخره‌ها، کم‌عمق‌ها و جزر و مد، بنابراین، کشتی‌ها باید با دقت بیشتری حرکت کنند.
دقت در اندازه‌گیری: دقت در تعیین موقعیت و محاسبات ضروری است، زیرا در نواحی ساحلی تغییرات ناگهانی ممکن است به بروز مشکلات و خطرات منجر شود.
پیشرفت‌های فناوری: استفاده از تکنولوژی‌های نوین مانند GPS و نقشه‌های الکترونیکی، ناوبری ساحلی را تسهیل کرده و دقت آن را افزایش داده است.
محدوده دید: یکی از مزایای ناوبری ساحلی این است که خدمه کشتی می‌توانند از دید بصری برای شناسایی نقاط مرجع و تغییرات محیطی استفاده کنند.
