میثاق بستن

لغت نامه دهخدا

میثاق بستن. [ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) عهد بستن. پیمان بستن. قول و قرار گذاشتن:
ز داد اوست زمان کرده با امان وصلت
بحکم اوست قضا بسته با رضا میثاق.خاقانی.

فرهنگ فارسی

عهد بستن پیمان بستن قول و قرار گذاشتن

جمله سازی با میثاق بستن

ولی روی بستن ز میثاق نیست که این خصلت آیین قفچاق نیست