دکتر غلامحسین صدیقی، جامعه‌شناس و سیاستمدار برجسته ایرانی، در دوازدهم آذرماه ۱۲۸۴ خورشیدی در محله سرچشمه تهران دیده به جهان گشود. پدر وی، حسین صدیقی، متخلص به اعتضاد دفتر، از اهالی منطقه نور در استان مازندران بود. دوران تحصیلات ابتدایی و بخشی از دوره متوسطه را در مدرسه اقدسیه سپری کرد و هم‌زمان در مدرسه آلیانس فرانسه به یادگیری زبان فرانسه پرداخت. سپس برای تکمیل تحصیلات متوسطه وارد دبیرستان دارالفنون شد و موفق به اخذ دیپلم گردید.
وی در شهریورماه ۱۳۰۸ خورشیدی، به‌عنوان یکی از اعضای دومین گروه دانشجویان اعزامی وزارت معارف، عازم فرانسه شد و در دانشسرای مقدماتی شهر آنگولم مشغول به تحصیل گردید. صدیقی در تیرماه ۱۳۱۱ موفق به اخذ مدرک باکالورا شد و در بهار ۱۳۱۴ از دانشسرای عالی سن‌کلو در حومه پاریس فارغ‌التحصیل گردید. وی در رشته فلسفه موفق به دریافت پنج دانشنامه عالی در زمینه‌های روانشناسی، روانشناسی کودک، آموزش و پرورش، اخلاق و جامعه‌شناسی و تاریخ ادیان شد.
این استاد برجسته در اسفندماه ۱۳۱۶ خورشیدی با دفاع از رساله‌ای با عنوان «جنبش‌های دینی در قرون دوم و سوم هجری» که با درجه ممتاز مورد پذیرش قرار گرفت، موفق به اخذ درجه دکترا از دانشگاه پاریس گردید. دکتر صدیقی در فروردین‌ماه ۱۳۱۷ به ایران بازگشت و بلافاصله به سمت دانشیاری در دانشگاه تهران مشغول به کار شد. وی در فروردین‌ماه ۱۳۲۲ به مرتبه استادی ارتقاء یافت و در بهمن‌ماه ۱۳۲۳ به سمت مدیریت کل دبیرخانه دانشگاه تهران منصوب گردید.
