دست شور

لغت نامه دهخدا

دست شور. [ دَ ] ( نف مرکب ) دست شوی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ): آفتابه دست شور؛ آفتابه که با آن دست شویند.

فرهنگ فارسی

دست شوی. آفتاب. دست شور

جمله سازی با دست شور

کی بگریزد ز دست حق کی پرهیزد ز شست حق قیامت کو که تا بیند به نقد این شور و شر باری
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
جسور
جسور
استفاده
استفاده
لز
لز
محتمل
محتمل