بیمار وان

لغت نامه دهخدا

بیماروان. [ مارْ ] ( ص مرکب، اِ مرکب ) بیماربان. بیماردار. پرستار. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

بیمار بان. بیمار دار. پرستار.

جمله سازی با بیمار وان

وان سیب به کردار یکی مردم بیمار کز جملهٔ اعضا و تن او را دو رخانست
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
مرسوله
مرسوله
ملکا
ملکا
گودوخ
گودوخ
چوخ
چوخ