بی لاد

برآمدش ز کمال تو بر ثریا سر چو کوه خارش اندر ثری فروشد لاد

سدّ خردان ز روی لاد آمد سدّ دولت سداد و داد آمد

بپای پست کند برکشیده گردن شیر بدست رخنه کند لاد آهنین دیوار

با گیتی استوار کنم کار خویش گر بخت استوار کند لاد من

بر از لاد و دل از پولاد دارد بغمزه سنگ را چون لاد دارد