بر سیخ زدن

ز دام و دانه صیاد مرغ می نالید خبر نداشت که بر سیخ می کشد طباخ

می چکد چون شمع آتش از زبان خامه ام می کشد بر سیخ مرغ نامه بر را نامه ام

دل می تپد به خون ز تمنای خویشتن بر سیخ می کشد رگ خامی کباب را

می سوزد آرزو دل پراضطراب را بر سیخ می کشد رگ خامی کباب را

وز بهر کباب کرده بر سیخ کبک و بط و تیهو و سمانه

آرد در خم،برنج در انبان گوشت بر سیخ و روغن اندر مشک