بد اموختن

لغت نامه دهخدا

( بد آموختن ) بد آموختن. [ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) بد و زشت تعلیم دادن:
بپروردشان از ره بدخویی
بیاموختشان کژّی و جادویی...
ندانست خود جز بد آموختن
جز از کشتن و غارت و سوختن.فردوسی.

فرهنگ فارسی

( بد آموختن ) بد و زشت تعلیم دادن.

جمله سازی با بد اموختن

چو تو سازگیری بد آموختن سپاهت کند غارت و سوختن
ندانست خود جز بد آموختن جز از کشتن و غارت و سوختن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال احساس فال احساس فال رابطه فال رابطه فال ابجد فال ابجد