اقرار به لحاظ موضوع

گفتيم كه: مبناى سياست اموى بر دشمنى با خاندان على عليه السلام بود. ولى بنىالعباس مبنا و اساس سياست خود را در طرفدارى ازآل على و اقرار به شخصيّت و عظمت و اعتراف به فضيلت آنان قرار دادند و همين تزسياسى بود كه توانست با سرعتى عجيب، طرفداران بيشمارى براى بنى العباسفراهم كند.

گروه متقاضى رويت كه از برگزيدگان بنىاسرائيل و از مؤ منان بودند، ايمان و اقرار خود به تورات را مشروط به مشاهده حسّىخداوند كردند و ادعاى حضرت موسى عليه السلام را، كه تورات از جانب خداست، براىاعتراف و اقرار به آن كافى نمى دانستند.

امّا از معاشر اماميه با اعتراف و اقرار به اين كه در غيبت آن جناب، البته حكمت بلكهحكمتها است. پس به جهت آنكه ممنوعند از جانب ائمه خود عليهم السلام در بحث و تفتيش درفهميدن سرّ آن، بلكه بعضى از علما حرام دانسته اند آن را.