اذن در ازدواج

گاهى ممكن است كه عكس صورت سابق را فرض كنيم و آن ثبوت ((ولايت اذن )) مى باشدبدون ((ولايت تصرّف )) مانند اذن در تقاص كه شخص دائن مى تواند با اذن امام عليهالسّلام يا نايب او از مال مديون تقاص كند، ولى خود امام عليه السّلام يا فقيه چونشخصاً طلبكار نيستند حقّ تقاص ندارند.

لذا مرحوم شيخ انصارى قدّس سرّه توقيع شريف را در شماره احاديث ((ولايت اذن ))برشمرده است، نه ((تصرّف )) به اين معنا كه اذن در امور حسبيه از شؤون فقيه است،البته نه به اين معنا كه توقيع شريف مخصوص ((ولايت اذن )) باشد، بلكه به معناىشمول آن نسبت به ولايت مزبور در مقابل ولايت تصرّف ولذا خود مرحوم شيخ تصريح بهعموم توقيع نسبت به ولايت فتوا و قضا نيز نموده است.(505)

مراد از اذن در جمه و ما هم بضارين به من اءحد إ لاّ بإ ذن اللّه بدين معنا نيست كه سحر بى تاءثير است و ساحر توان اضرار به ديگرى را ندارد و آسيب هايى كه در پى سحر حادث مى شود از باب صُدْفه و اتفاق و برخورد با سبب ديگرى از اسباب است، چنان كه برخى مفسّران جمله مزبور را بدين معنا گرفته اند(1589)؛ زيرا اصل تاءثير سحر با هور جمله قبل ... م ايفرّقون به بين المرء و زوجه تاءييد شده است.

و چون اين سيد بزرگوار، اهل تقوا بوده و خداوند هم اذن در فرج او داده بوده است لذا آنميت او را از سبب نكبتهايى كه به ساكنين آن منزل مى رسيده آگاهانيده است و چون به وعدهخود وفا نمود و براى آن ميت خيرات از قرآن و زيارت مى فرستاد، مورد دعاى او قرارگرفت و گشايشهايى كه بيان شد برايش پيش آمد.