مارافسایی

لغت نامه دهخدا

مارافسایی. [ اَ ] ( حامص مرکب ) عمل مارافسای. افسون کردن مار. مطیع کردن مار. مارگیری:
به مارافسایی آن طره و دوش
به چنبربازی آن حلقه و گوش.نظامی.

افعی زلف تو چون بخت بدم شوریده‌ست جادوی چشم تو بنگر که چه مارافسایی‌ست