قلیچ‌ارسلان نام چهار تن از پادشاهان سلسلهٔ سلاجقهٔ روم بوده است. نخستین آنان، قلیچ‌ارسلان اول، با نام کامل داود بن سلیمان، در سال ۴۸۵ هجری قمری به حکومت رسید و پایه‌های قدرت این خاندان را در آسیای صغیر استوار کرد. دومین حکمران، عزالدین قلیچ‌ارسلان بن مسعود معروف به قلیچ‌ارسلان دوم، در سال ۵۵۱ هجری قمری زمام امور را در دست گرفت. وی تا سال ۵۸۸ هجری قمری حیات داشت، اما چند سال پیش از وفات، قلمرو خود را میان پسرانش تقسیم نمود. سومین فرمانروا، قلیچ‌ارسلان سوم بن سلیمانشاه، در سال ۶۰۰ هجری قمری حکمرانی را آغاز کرد. چهارمین و آخرین پادشاه از این نام، رکن‌الدین قلیچ‌ارسلان معروف به قلیچ‌ارسلان چهارم بود که در سال ۶۵۵ هجری قمری به قدرت رسید. دوران حکومت وی در سال ۶۶۳ هجری قمری با قتل او به پایان رسید. این اطلاعات بر پایهٔ منبع معجم‌الانساب زامباور ثبت شده است.
قلیچ ارسلان
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
جمله سازی با قلیچ ارسلان
در این دوران بود که امارت‌های پراکندهٔ شام تضعیف شده و قدرت مقابله با مبارزطلبی صلیبی‌ها را نداشتند. در شمال، قلیچ ارسلان از رهبران سلاجقه توان پایداری نداشت و پایتختش، نیقیه توسط صلیبی‌ها اشغال شد و در نتیجه قدرتِ خود را از دست داد.
