عبقه بن عامر رحمهم الله گوید، «رسول (ص) دست من بگرفت و گفت: آگاه کنم تو را که فاضلترین اخلاق اهل دنیا و آخرت چیست؟ گفتم: آری یا رسول الله. گفت: هرکه از تو ببرد تو با وی بپیوند و هرکه تو را محروم کند تو وی را عطا ده به وقت توانایی و هرکه بر تو ظلم کند، وی را عفو کن».
اثر تبليغات بنى اميه آنقدر زياد بود كه پس از مدتى مردم مدينه كه مركز اسلام، وحىپيامبر و على (ع ) بود نه امام على (ع ) را مى شناختند و نه ازفضائل او خبر داشتند به اين نمونه توجه كنيد: عمرو بن عبد العزيز مى گويد: دردوران نوجوانى نزد يكى از فرزندان عبقه بن مسعود قرآن مى آموختم روزى در حالى كهبا بچه ها بازى مى كرديم و ضمن بازى على (ع ) را لعن مى كرديم از كنارم گذشت و ازاين رفتار من خوشش نيامد داخل مسجد شد از بچه ها جدا شدم براى درس وارد مسجد شدم همينكه مرا ديد برخاست و شروع به نماز خواندن كرد و به عنوان اعتراض به من نمازطولانى كرد تا اينكه نمازش تمام شد به او گفتم استاد چه شده است ؟