لغت نامه دهخدا
( عبادیة ) عبادیة. [ ع َب ْ با دی ی َ ] ( اِخ ) دهی است به مرج. ( از اللباب ) ( از منتهی الارب ).
عبادیه. [ ع َ دی ی َ ] ( اِخ ) فرقه ای از اباضیه اند. ( اقرب الموارد ). رجوع به اباضیه شود.
( عبادیة ) عبادیة. [ ع َب ْ با دی ی َ ] ( اِخ ) دهی است به مرج. ( از اللباب ) ( از منتهی الارب ).
عبادیه. [ ع َ دی ی َ ] ( اِخ ) فرقه ای از اباضیه اند. ( اقرب الموارد ). رجوع به اباضیه شود.
فرقه از اباضیه اند
💡 زاهدی بد در میان بادیه در عبادت غرق چون عبادیه