عایده

لغت نامه دهخدا

( عایدة ) عایدة. [ ی ِ دَ ] ( ع ص ) رجوع به عائدة شود.

فرهنگ عمید

۱. حاصل، سود، درآمد.
۲. (صفت ) ویژگی آنچه بازمی گردد، بازگردنده.

فرهنگ فارسی

مونث عائده، عیادت کننده، بازگردنده، ونیزبه معنی نیکی ومهربانی وعطاوبخشش ومنفعت
( اسم ) مونث عاید.

جمله سازی با عایده

بیا ساقی، آن می که چون مایده برندان شب عید شد عایده
این منصب در روزنامه را فعلاً عایده توما سلیمان بر عهده دارد.
صد سبب را گر کند بی فایده بی سبب گاهی دهد صد عایده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال احساس فال احساس فال ورق فال ورق فال سنجش فال سنجش