لغت نامه دهخدا
صندلی بر. [ ص َ دَ ب َ ] ( ص مرکب ) آنکه بَرِ او بوی صندل دهد. آنکه خود را به صندل خوشبو ساخته است:
عودبوئی بر اوست عودی پوش
صندل آمیز و صندلی برودوش.نظامی.
صندلی بر. [ ص َ دَ ب َ ] ( ص مرکب ) آنکه بَرِ او بوی صندل دهد. آنکه خود را به صندل خوشبو ساخته است:
عودبوئی بر اوست عودی پوش
صندل آمیز و صندلی برودوش.نظامی.
آنکه بر او بوی صندل دهد
💡 در حالی که اسمیت از روی صندلی بر سر او فریاد میزد.
💡 عود بویی بر اوست عودی پوش صندلآمیز و صندلی بر دوش