سیه خانه

لیلی وحشی ما را نبود خلوت خاص روز هر کس که سیه گشت، سیه خانه اوست

به فکر دل نفتادیم صائب از غفلت نیافتیم که لیلی درین سیه خانه است

چشم ما رفت و سیه خانه سوی صحرا زد بخت سازد که غزالی به بیابان کشدش

از ما بغیر ما همه کس فیض می برد ابر کسان و برق سیه خانه خودیم

آن جلوه برد ره به سوای دل ما با برق مگویید سیه خانه کدام است؟

لیلی معنیِّ بکر، لفظ سیه خانه اش خامهٔ مجنون صفت، طوف خِیم داشتن