سینه تنگی

لغت نامه دهخدا

سینه تنگی. [ ن َ / ن ِ ت َ ] ( حامص مرکب ) به مرض ضیق نفس دچار شدن. آسم. رجوع به آسم شود.

فرهنگ فارسی

بمرض ضیق نفس دچارشدن. آسم

جمله سازی با سینه تنگی

دماغ وضع آزادی تکلف برنمی‌دارد نفس در سینه تنگی کرد اگر بند قبا بستم
دل من تاب و سینه تنگی یافت جانم از غصه بار سنگی یافت
مانده ام تنها خدایا همدمی سینه تنگی می کند کو محرمی
سینه تنگی دو عالم درد و غم می داشته است؟ نیم جانی این قدر ظرف ستم می داشته است؟
دل کند در سینه تنگی داد میباید مرا مرغ زارم در قفس فریاد میباید مرا
عشق شاخیست ز دریا که درآید در دل جای دریا و گهر سینه تنگی نبود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
سیالیت
سیالیت
رقیق
رقیق
ممنون
ممنون
جستجو
جستجو